Nog mooier!
Door: Elsemiek
Blijf op de hoogte en volg Elsemiek
08 Juni 2014 | Nieuw Zeeland, Hamilton
In mijn vorige verslag schreef ik hoe ik vanuit de Mt. Tarinaki mijn volgende bestemming zal liggen: het Zuidereiland! Inmiddels ben ik alweer een dikke week terug van een geweldige vakantie. Kort gezegd, een vakantie waar ik in twee weken tijd van het ene hostel naar het andere hostel, van Noord naar Zuid en West naar Oost en van hoogtepunt (zowel letterlijk als figuurlijk) naar hoogtepunt van het Zuidereiland heb gereisd.
Het begon allemaal woensdagavond toen ik vanuit mijn werk rond een uur of 6 naar huis ben gesjeesd om mijn tas in te pakken, nog een keer te eten met huisgenoten en te genieten van de fijne douche thuis (dat laatste misschien een beetje sarcastisch). Inmiddels was Jan (mijn hardloopmaatje) ook bij mij thuis gearriveerd om zijn tas nog een keer te herpakken en de rest in mijn kamer te laten staan omdat hij meteen na het Zuidereiland weer naar NL zou vertrekken. Nadat alles gepakt was hebben Jan en ik toch nog maar even het eerste hostel geboekt en heeft John (mijn huisbaas) ons daarna naar het busstation gebracht. En daar begon onze eerste nacht, in de bus richting Wellington (de hoofdstad van NZ). ’s Ochtends in alle vroegte zijn we in Wellington aangekomen en daar hebben we een beetje door de stad gewandeld, de Mt. Victoria beklommen en een echte NZe cappuccino gedronken. Het was leuk om te zien dat Wellington toch meer een ‘echte’ stad is zoals wij dat kennen. Mensen die ’s ochtends vroeg naar hun werk racen, nog even een koffie pakken of aan het sporten zijn langs het water. Is toch net meer een stad dan Hamilton.
Nadat we Wellington in 6 uurtjes hadden ontdekt zijn we erna met de Islander (de ferry) naar het Zuidereiland vertrokken. Een tochtje van ongeveer 4 uur waar we lekker op het dek konden staan en alle verschillende eilandjes konden bekijken. Met zonsondergang kwamen we aan in Picton waar we onze auto hebben opgepikt en meteen verder naar Nelson gereden zijn. Gelukkig hadden we al een fijn hostel geboekt waar we onze eerste maaltijd hebben bereid en geproost hebben op goede aankomst in het Zuidereiland. Wel erg moe dus na het biertje snel naar bed gegaan.
De volgende dag was het prachtig weer en hebben we meteen koerst gezet naar het Abel Tasman National Park, een van de vele nationale parken die nog zouden volgen. Helaas weinig van Nelson gezien, maar het zuidereiland draait vooral om natuur i.p.v. steden en daar zijn wel al snel genoeg achter gekomen. De weg naar het Abel Tasman park was al schitterend en meteen zie je het verschil tussen het Noorder- en het Zuidereiland.
Door onze eigen auto en het feit dat we 0 hostels hadden geboekt waren we super vrij om te doen wat wilde en dus besloten we om het avontuurlijke pad te nemen en te overnachten in een hut in het nationaal park. De dag ervoor hadden we al een grote bak rijst gemaakt en in het dichtstbijzijnde souvenirwinkeltje hadden we nog even plastic bestek en een slaapzak geregeld. Ook hadden we mijn grote backpaktas nog even volgepropt met een aantal truien, dus perfect voorbereid om de wildernis te trotseren. De watertaxi bracht ons ’s middags naar een van de hutten in het nationaal park en onderweg liet hij ons mooi nog een paar zeehonden, een stingray en een pinguïn zien. Daarna waren we uitgestapt op een prachtig strand en begon onze tocht naar ‘de hut’. Onderweg hadden we al een aantal ‘hutjes’ gezien, maar deze vielen vooral in de categorieën van schuur tot prachtige lodge. We waren dus erg benieuwd geworden naar onze tweede slaapplaats. Maar onderweg konden we eerst nog genieten van de mooie zee en witte stranden en de rust. We wandelden ongeveer 4 uur langs de kust lijn, heuveltje op en heuveltje af. En toen kwamen we aan bij onze… hut! Deze viel tussen de categorieën schuur en lodge, dus we waren er eigenlijk heel blij mee. En de gezelligheid was ook heel aangenaam. Het haardvuur was net aangemaakt en een Duitse meid zat al klaar met haar waxinelichtje. Ik heb toen mijn pyjamabroek onder mijn trekkinsbroek aangedaan en 2 truien aangedaan, douche zat er helaas niet in omdat ik anders bang was nooit meer op te warmen. En daarna konden we beginnen aan onze bak (koude) rijst. Een gasstelletje zat er ook niet in, maar we hadden gelukkig wel al 4 uur lang een paar blikjes bier meegesleept en die verwarmde ons dan toch een beetje van binnen. Echter durfde ik niet te veel bier te drinken want anders was ik bang dat ik ’s nachts de hut uit moest voor de wc. Inmiddels waren er ook 3 luidruchtige Amerikanen binnen gekomen waar we de avond gezellig mee geklets hebben. Toen het 3de waxinelichtje uitgebrand was zijn we erna op ons matrasje geklommen en met 3 truien in onze (zomer)slaapzak gaan liggen. De maan gaf nog wel erg veel licht maar toen deze eenmaal gedraaid was heb ik eigenlijk prima geslapen. ’s Ochtends werden we gewekt door de opgaande zon en zijn we snel met onze bak rijst naar de zee gerent om bij opgaande zon heerlijk van ons ontbijtje te genieten. Met pyjama en brilletje nog even een ‘mooie’ fotoshoot gehouden en erna ons weer omgekleed en begonnen aan de 6 of 8 uur durende trekking (ligt aan het tij) terug naar onze auto. Gelukkig was de backpack al wat lichter geworden en hebben we weer heerlijk kunnen genieten van het Abel Tasman park. Onderweg nog even op het strand gechilled en na 7 uur waren we weer blij dat we de auto hadden bereikt.
Maar pauze zat er niet in want we moesten snel weer km ’s maken richting het Zuiden. Maar na een paar uur rijden waren we toch wel toe aan wat rust en een douche dus besloten we in Westport een hostel te zoeken. Op de kaart een redelijk stadje, maar in werkelijkheid ongeveer zo groot als Asten waardoor we genoodzaakt waren om in hostel Braziel te blijven pitten (gelukkig wist ik al dat Brazilianen wel heel gezellig zijn). Nog even een simpele pasta in elkaar geknutseld (alleen de minisupermarkt was nog open) en heerlijk lang gedoucht.
De volgende dag stond een lange rit op het programma waar we onderweg een paar leuke stops hadden ingelast en bij 3 verschillende toerist informatiecentrums naar de hoogtepunten hadden gevraagd. Hierdoor zijn we even bij de Pancake rocks gestopt, een goudzoekersstadje en bij een koffietentje. En als eindpunt van die dag kwamen we aan in Franz Josef (een dorpje bij een gletsjer) in een super hostel waar de soep al warm was en het bier al koud stond. Maar na de soep konden we het toch niet laten om pancakes te maken, want daar hadden we al heel de dag naar uitgekeken.
De gletsjer de volgende dag konden we helaas door de regen niet zo goed zien, maar we hadden nog wat andere backpackers in onze auto meegenomen dus het was toch nog een hele gezellige dag geworden.
De volgende dag moeten we weer een stukje terug naar het noorden rijden want ’s middags zouden we een van de mooiste treinreizen ter wereld gaan maken, de TranzAlpine. Het was heerlijk om een keer gewoon zitten al de bergen aan ons voorbij zien te gaan zonder echt moe te worden. Na een mooie rit waarna we verschillende bergpassages hebben gezien kwamen we aan in Chirstchurch. De stad die in 2011 door een aardbeving was getroffen en dat was nog steeds goed merkbaar. ’s Avonds hadden we eerst een avondwandeling door de stad gemaakt en toen we eindelijk een leuke pub hadden gevonden hebben we daar nog lekker wat gedronken en gekeken naar de wekelijkse pubquiz. Hierna heb ik mijn eerste nacht in de gevangenis doorgebracht. We verbleven namelijk in een hostel dat 15 jaar gelden nog diende als een gevangenis. Toen ik een dag later aan mam vertelde dat ik een nacht in de gevangenis had doorgebracht schrok ze wel even, maar gelukkig had ik de nacht doorgebracht in een goed bed ipv de historische cellen.
’s Ochtends hebben Jan en ik nog een mooi rondje door de stad gerent om zsm zo veel mogelijk van de stad te zien. Hier kwamen we er pas achter hoeveel er tijdens de aardbeving is verwoest en hoe hard men nu werkt om alles er weer zo goed uit te laten zien. Het Re:start winkelcentrum is hier het beste voorbeeld van, dmv gekleurde contrainers is een soort van shoppingmall gemaakt met een paar leuke koffietentjes. Echter was er voor de rest niet zo veel te beleven in de stad en zijn we daarom in de middag maar weer verder gereden naar Akarao.
Ook dit was weer een erg leuke weg om te rijden en we hadden mooi de toeristische route genomen waar we de ene naar de andere schapenwei tegen kwamen. De rest van de middag had het helaas geregend dus daarom zijn we maar lekker in het hostel bij de kachel gaan zitten waar de andere backpackers zich vermaakte met cake bakken, dus de rest van de middag was ook prima vertoeven.
De volgende dag een lekker chill dag gehad in Akarao en langs het water gelopen om misschien wat wildlife te spotten en van de zon genoten.
Daarna verder gereden naar Mt. Cook, de grote berg van Oceanië. Echter hebben we Mt. Cook nooit echt goed kunnen aanschouwen omdat het constant regende, en hard. Na 5 meter van de auto naar de i-site gelopen en zeiknat hadden we na een dagje wel genoeg van Mt. Cook en zijn we snel verder gereden naar het zuiden.
In het plaatsje Wanaka hebben we een film gekeken in de plaatselijke bioscoop die hoog aanbevolen stond in de reisgidsen. Het was een grappige bioscoop waar ook een paar auto’s instonden en allerlei verschillende stoelen geplaats waren. En ook de film X-men was best goed.
De volgende dag hebben we nog een wandelingetje in Wanaka gemaakt en een paar grappige foto’s in puzzelland gemaakt waar je leuk kan spelen met gezichtsbedrog.
Daarna weer koers gezet naar Queenstown, want we hadden wel zin om een keer lekker te gaan stappen, en dat kan in Queenstown elke avond. Jan had al wat vrienden opgedaan en samen met Duitsers, Finnen, Britten en ? zijn we het centrum ingelopen en hebben we een keer lekker kunnen dansen. Leuk om zo veel nationaliteiten uit zien te gaan en dan kan er ook wel af en toe flink gelachen worden.
De volgende dag moest we helaas ook dit hostel weer voor 10.00 uur verlaten en zijn we maar weer verder gereden naar Te Anau. Onderweg kwamen we de eerste sneeuw tegen en zijn we zelfs ook nog stopt om een sneeuwpop te maken, helaas wel de lelijkste sneeuwpop die ik ooit heb gemaakt, maar de sneeuwpret was er niet minder door.
Door die sneeuw was het de volgende dag ook nog even spannend of de Milfordsounds weg konden afleggen. Dit is een prachtige route door de berg die je uiteindelijk naar de fjorden (sounds) van Nieuw Zeeland brengt. Rond het middaguur was de weg gelukkig veilig verklaard en konden we genieten van de uitzichten warm vanuit de auto. Gelukkig had onze cruise ook nog op ons gewacht en konden we nog net instappen voor een twee uur durende cruise die ons heel de Milfordsound liet zien. Dit werd uiteindelijk het hoogtepunt van het zuidereiland voor mij, want daar was het echt super mooi! Overal watervallen, zeehonden op de rotsen, de wind door mijn haren en heerlijk dobberen op het water.
Na de Milfordsounds begon onze laatste volle dag alweer en deze wilde we eigenlijk goed afsluiten door in Queenstown te gaan skydiven. Nadat we een uur in het busje van het adventurecentrum hadden gezeten bleek bij aankomst bij het vliegtuigje dat er te veel wind was en het skydiven niet door kon gaan. Daarom maar weer terug naar het centrum gereden en nog een heerlijke fegburger gegeten, want ook daar staat Queenstown bekend om.
De volgende dag het vliegtuig weer terug naar Auckland genomen en vanaf toen is het werken weer begonnen.
Inmiddels nog maar 3 weken te gaan op mijn stage dus het afronden is in zicht. Mijn experimenten zijn bijna allemaal uitgevoerd dus langzamerhand kan ik ook gaan beginnen aan het schrijven van mijn rapport. Nog even in correct Engels een goed rapport schrijven gaat ook nog wel een uitdaging worden, dus dadelijk ga ik maar weer flink aan het werk. Geen Pinksteren hier, maar jullie hebben vandaag gelukkig alle tijd om mijn lange verslag te gaan lezen.
Veel plezier ermee en ik zal nog even een laatste korte update geven als ik Nieuw Zeeland over 3 weken verlaat en naar Australië vertrek.
Groetjes Elsemiek
-
11 Juni 2014 - 17:29
Malou:
Hee Els,
Als ik het zo lees heb je een super vakantie gehad! Nog een paar weekjes werken en dan kangoeroes spotten in Australië ;)
Kan niet wachten tot je weer in Nederland bent en ik alle verhalen life kan horen.
Nog heel veel plezier en succes de laatste weken!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley